کلاس پنجم - دبستان بیستون - تهرانپارس

دست نوشته های سپهر معتمدی

کلاس پنجم - دبستان بیستون - تهرانپارس

دست نوشته های سپهر معتمدی

لست اعضای شورای دانش اموزی

لیست اعضای شورای دانش آموزی مدرسه بیستون تهرانپارس آبان 91

 

اعضای اصلی :


1. عرفان  جعفرنژاد                          95 رای

2. پارسا  ابراهیمی                         84 رای

3. آرین     سیری                            76 رای

4. پارسا   قاسمی                          74  رای

5. سپهر  معتمدی                       72 رای

6. علی   اکرادی                             64  رای

7. علی  حسنی آهنگ                    62  رای


اعضای علی البدل :


8. امیر حسین  علی آبادی فراهانی      54 رای

9. امیر علی     وجودی                       54  رای

مسابقات شطرنج مدرسه شطرنج تهران





امروز جمعه 11 آبان 91 مسابقات شطرنج مدرسه شطرنج تهران به مربیگری استاد تومانیان وداوری استاد حکیمی فرد و استاد نجیب برگزار گردید. پس از 5 دور بازی من  نفر سوم مسابقات شدم .مدال برنز همراه با 15 هزار تومان پول به من تعلق گرفت. بعد از چند وقت غیبت امروز دومین باری بود که در مسابقات شرکت کردم .





همکلاسی های من

 

در این لیست تعدادی از همکلاسی های کلاس پنجم را آورده ام اگر اسم کسی از دوستانم جا مانده اعلام نماید تا لیست را کامل کنم.


1. سید فاضل  ارمکان

2 علیرضا  فقیهی

3. میلاد  قاسمی

4. امیر حسین  بزار رحیمی

5. حسین زرین کمر

6. امیر حسین  محمد زکی گودرزی

7. سپهر  سمائی

8. امیر عباس  زمانی

9. حسین  غفاری

10. سید علیرضا  موسوی بهبهانی

11. سپهر  پرویز

12. شاهرخ  درویشی

13. عباس  کاوه

14.  پوریا  سالاری

15. پرهام  قربان زاده

16. امیر حسین  موسوی

17. امیر حسین  مهدیان

18. تیموری

19. سامان  غیاث

20. علی  حسین پور

21. علی  خلیلی طاری

22. قوامی

23. دم شناس

24.  اصغری

25.  سمیعی

26. امیر حسین  مدیری

27. مهرشاد  وهابی

28. ..

29...

30...

راه اندازی وبلاگ مدرسه بیستون

با سلام .

وبلاگ مدرسه ی بیستون راه اندازی شد .در این وبلاگ اخبار وبرنامه های مدرسه ی ما برای خوانندگان وبینندگان نمایش داده می شود. خوشحال میشوم به ما سر بزنید ونظر بدهید.

ادرس :

http://bistonschool.blogfa.com/

کارنامه ی کلاس چهارم من

کارنامه ی من ! وقتی دور از من است ونتوانستم خودم لمسش کنم و بابا برام فرستادش !!

تبریک سال نو

سلام من سال نو را به همه ی شما تبریک می گوییم. از همه ی شما معذرت می خواهم که نتوانستم سال نو رابه شما تبریک بگوییم.                 

 

 

                                                          

 

                                             هر روزتان نوروز 

                                             نوروزتان پیروز             

                                                       

                                                     

در مدرسه ی بیستون

 در مدرسه ی ما یعنی دبستان بیستون منطقه 4 تهرانپارس قرار است دوشنبه 1 اسفند 1390 من با چند نفر از دوستان همکلاسی ام مامور شویم. این ماموریت ها را ناظم مدرسه آقای رضایی تعیین می کند و هر دانش آموزی که بالای 8 تشویقی از ناظم دریافت کند به ماموری پذیرفته می شود و هنوز من نمی دانم قرار است مامور کجا شوم اما هر جا که باشد سعی دارم مامور خوبی باشم ولی ماموری آب خوری را دوست ندارم چون که فقط باید دم آب خوری بمانم ونگذارم بچه ها با دست آب بخورند ! 

مدیر مدرسه ی ما : آقای خانزادی

معاون مدرسه : آقای رضایی و آقای درویش

مربی پرورشی : خانم کوت زری

مربی بهداشت : خانم معراجی

مربی ورزش : خانم سیخانی

معلم کلاس چهارم من : خانم صاحبی

خدمتگذار مدرسه : آقای نظری که ما او را بابای مدرسه صدا میزنیم و خیلی هم زحمتکش است و ما اورادوست داریم واو هم مرد مهربانی است.

راننده سرویس ما : آقای چمن سرایی 

سوال : کوهان شترها برای چیست ؟

جواب : کوهانی که در پشت شترها وجود دارد ، در واقع کوهی از گوشت و چربی است که می تواند در یک شتر سالم و جوان تا 80 پوند وزن داشته باشد . این کوهان ها به شتر کمک می کنند که تا هفته ها بدون آب و غذا بمانند .
وقتی آ ب و غذا در بیابان نایاب می شود ، این کوهان های چربی مانند ذخیره غذایی برای بدن شتر عمل می کنند. بدن شتر از چربی ذخیره شده در این کوهان ها برای متابولیسم و سوخت و ساز استفاده می کند در چنین شرایطی کوهان کوچکتر می شود ، هر چه شتر کمتر غذا بخورد ، کوهان او کوچک تر می شود . در واقع اندازه کوهان های یک شتر درجه سلامت و منابع غذایی او را تعیین می کند . این کوهان ها یا همان ذخایر چربی دلیل این سئوال هستند که چرا شترها می توانند روزها بدون آب و غذا بمانند زمانی که انسان در روز به 8 لیوان آب نیاز دارد ، شترها می توانند مدت 2 هفته بدون آب زنده بمانند . 
شترها تنها حیواناتی هستند که کوهان دارند و حتی می توانند حدود 600 لیتر شیر در سال تولید کنند شترها می توانند سوراخ های بینی شان را ببینند . وقتی شترها گرسنه باشند و غذایی در کار نباشد ممکن است هر چه در دسترس شان باشد ، مثل کفش یا پتو بردارند و بجوند .

سوال : چطور مورچه ها راه لانه شان را پیدا می کنند؟

جواب : دانشمندان درباره انواع مختلف مورچه ها مطالعه کرده و به این نتیجه رسیده اند که هر نوع مورچه ای طریقه مخصوصی در پیدا کردن راه لانه اش دارد. مثلاً بعضی از مورچه ها از طریقه نشانه گذاری در روی زمین استفاده می کنند، یعنی وقتی لانه شان را ترک می کنند
علائم روی زمین را نشانه می گذارند تا در موقع برگشت بتوانند از روی آن نشانه ها راه لانه خود را پیدا کنند درست شبیه علائم ساختمان ها یا خیابان ها که ما برای پیدا کردن خانه خود از آنها استفاده می کنیم. 
بعضی دیگر از مورچه ها هم از نشانه های روی زمین و هم از خورشید کمک می گیرند، دانشمندان این را با تجربه هایی ثابت کرده اند. آنها ابتدا روی یک مورچه نشانه گذاری کردند و سپس آن را به حال خود گذاشتند و شروع به تعقیب آن نمودند و بعد از آنکه مورچه تکه خوراکی پیدا کرد و خواست به لانه اش برگردد، آنها آن را بلند کردند و در نقطه دیگری که درست مخالف لانه اش بود قرار دادند یعنی اگر قبلاً رو به مشرق بود این بار رو به طرف مغرب گذاشته شد، در این حالت حشره نمی توانسته از آفتاب کمک بگیرد زیرا به نظر آن ظاهراً آفتاب در یک جای دیگر بود. بنابراین ابتدا مورچه مدتی سرگردان شد و شروع به این طرف و آن طرف رفتن نمود. ولی بالاخره با یافتن یک نشانه زمینی به خانه خود رسید. دانشمندان با تعیین و حساب وقت این آزمایش ها به این نتیجه رسیده اند که بعضی اوقات یک مورچه ممکن است چندین ساعت برای پیدا کردن نشانه زمینی که راهنمای او در رسیدن به لانه اش است، به جستجو بپردازد و در آخر مورچه هایی نیز وجود دارند که با بو کشیدن لانه خود را می یابند.

معلم فراموش شدنی

بابام به من گفت که در مدرسه واز کلاس اول تا پنجم همیشه یاد و خاطره ی یک معلم برای همیشه در یادماخواهد ماند وآن معلم تاثیر بسیار زیادی درزندگی ما دارد و ممکن است پایه گذار آینده ما باشد.مثلا خودش معلم کلاس اولش را هیچ وقت ازیاد نبرده وهمیشه میگوید او همه درسی به من داده و پایه درس من را قوی کرد.وهیچ وقت او رافراموش نخواهد کرد .من هم همه معلم هایم رادوست دارم .

موضوع انشای هفته اول مهر ماه ۹۰

با یک دانش اموز که دچار مشکل است ، چگونه همدلی می کنید؟


مقدمه:

این انشا درباره ی معلولان است.ممکن است که اومعلول باشد ولی ممکن است توانایی های زیادی داشته باشد.ما هیچ وقت نباید بگوییم که او معلول است ونمی تواند کارهای زیادی انجام دهد .ما نباید خود ودیگران را دست کم بگیریم.من یک دوست دارم که او معلول است ونمی تواند راه برود.اویک خواهر هم داردو خواهرش هم معلول است ونمی تواند راه برود ولی هر دویشان بچه های خوب منظم و باادب هستند.من وقتی که به خانه ی انها رفتم با انها بازی کردم وازاو توانایی های ان ها را پرسیدم وقتی به خانه آمدم برای آن دعا کردم تا زود انها معلولیتشان خوب شود.

نتیجه گیری:

ماباید خدارا شکر کنیم که اعضای بدنمان سالم است.

درباره ی وبلاگ من

من سپهر معتمدی دانش آموز کلاس چهارم دبستان بیستون منطقه 4 تهران هستم.نام خانم معلم من خانم صاحبی هستش.ابتدا اورا نمی شناختم ودرروزهای اول به بابا ومامان گفتم که من ازدوست سال قبل جداشده ام وتوی  این کلاس هیچ دوست صمیمی ندارم ومیخوام به کلاس 4/1 برم.اول بابا گفت یه مدت برو اگه دوست نداشتی تابیام با مدیر صحبت کنم .من هم قبول کردم ! یه مدت که گذشت از خانم معلممان خیلی خوشم آمد وبعدا مامان گفت که معلم ما سابقه خوبی دردرس دادن دانش آموزان کلاس چهارم داردو خوب شد که من به این کلاس اومدم.بابا ومامان از نحوه تدریس خانم و اینکه اوبه ما حدیث وعلم می آموزد خوششان آمد و این رابرای من یک شانس میدانند.حتی من درسرویس هم دوست نداشتم میخواستم سرویس را هم عوض کنم اما بابا گفت کم کم دوستان جدیدی پیدا می کنم و من خانم سال اولم خانم عمادی و کلاس دوم داوودی وکلاس سوم فراهانی را خیلی دوست داشتم والان هم خانم صاحبی را خیلی دوست دارم.میخواهم خاطراتم را دراینجا بنویسم و به بابا میگم او برام مینویسد.خودم هم کم کم دارم یاد میگیرم وبلاگم را مدیریت کنم.

به سایت من خوش آمدید.از نظرات وپیشنهادات شما استقبال می کنم.

امیدوارم در سایت من لحظات خوشی داشته باشید.موفق وپیروز باشید.